Annemiek

Geboren (1968) in Hillegom als jongste van het gezin. Twee broers en een zus. Allemaal ouder dan mij, dus die voerde de discussies met mijn ouders wat wel en niet mocht en daardoor kon ik zo goed als gaan en staan waar ik wilde. Al had ik op z'n tijd meer ouders dan echt nodig.  Verder verloopt mijn jeugd, schooltijd relatief soepel. Na school begint mijn werkende leven in de grafische industrie. Eerst als micromonteur/lithograaf. Als ik de opleiding afgerond heb is dat inmiddels een uitstervend vak. Althans, het gaat steeds verder in digitale vorm, het huidige DTP (desktop publishing).

Dan ontmoet ik Gerco in Frankrijk en als we besluiten in Zwolle te gaan wonen, verander ik ook van werkzaamheden binnen de grafische industrie en ga als account manager binnendienst aan de slag.

 

En dan het zeilen; dat komt pas om de hoek kijken als ik Gerco leer kennen.

Zeilen, dat was iets waar we bij ons in het gezin niet mee bezig waren. Andere sporten wel, turnen, zwemmen trampoline springen, volleybal alles wat we aan sport wilde doen kon.

Hadden we dan helemaal niets met bootjes? Toch wel, mijn vader heeft in het begin van zijn werkende leven nog wel op een scheepswerf gewerkt en mijn moeders broers en zus huurden eilandjes in de West-einder plassen. Hier gingen we met regelmaat in de weekeinde naar toe, om te varen, te zwemmen en gewoon buiten te zijn. Op een geven moment had mijn broer John een zeilbootje, een schakel, en daar ben ik sporadisch op mee geweest al kan ik me niet herinneren dat we ooit er echt mee hebben gezeild. Later heeft hij nog een kajuitzeilboot gehad, we mochten mee zeilen, tenminste meer mee varen, zeilen deed hij liever zelf.

Ik wist dat Gerco in zijn jeugd gezeild had, tot zeilinstructeur aan toe. We gaan al regelmatig samen op pad om verschillende buitensport activiteiten te doen dus ach,.... waarom ook niet een keer een zeilbootje huren. Met een eigen instructeur leek mij dat geen gek idee. Een BM-er in Heeg gehuurd en zeilen maar, al leer je niet in één dag zeilen. Dus er volgende meer dagen in gehuurde valkjes en BM-ers meestal met onze vrienden Pim en Monique. Dit zijn wel de dagen geweest waar ik steeds meer ging uitzien naar op het water zijn en zeilen. De rest is bekend van een BM-er naar een kajuitzeilboot "Gul Swan", daarna nog iets groter de "Stormmeeuw" en nu de "Spirit of a Geisha", ons toekomstige huis! In de loop van de jaren heb gemerkt ik dat het zeilen me steeds meer lef geeft en een manier van leven wordt. En nu,.... de uitdaging om de wereld te gaan ontdekken op een niet al te makkelijke manier. Maar wel één die mij zeer gelukkig maakt.