Voor veel boten is de route via Bermuda en de Azoren de weg richting de thuishaven op het Europese vaste land. Zover zijn wij nog niet. Wij zijn op weg naar de middellandse zee, een nieuw hoofdstuk in onze reis.
Eerst hebben we nog tijd om uitgebreid van de Azoren te genieten. Na het acclimatiseren in Horta verlaten we het eiland Faial en gaan naar Sao Jorge, achteraf misschien voor ons wel het meest ongerepte eiland van de Azoren.
Ankeren is geen optie omdat er veel te veel golfslag staat maar het plaatsje Vela heeft een kleine maar goed beschutten haven.
Het eiland is maar 7 kilometer breed maar wel 52 kilometer lang en bestaat bijna in zijn volle lengte uit een bergrug in het midden van het eiland. Ideaal voor prachtige wandelingen. Helaas is 1 wandeling bijna volledig in de stromende regen maar ook dan is het nog steeds mooi.
Na een concert van Pianocean met de Shearwater birds op de achtergrond verlaten we de volgende dag de haven op weg naar Terceira.
Op Terceira merk je dat er een internationale luchthaven is want het is er meteen een stuk drukker met toeristen. Angra de Heroismo, waar de jachthaven ligt, is echter wel een gezellige plaats. Met taxi, bus en liftend verkennen we het eiland en maken uiteraard weer een aantal wandelingen. Sommigen in prachtig weer, anderen helaas in de regen. Eén keer is het zo erg dat we na een half uur wandelen de rest van de wandeling afleggen door een snel stromend beekje omdat het water dezelfde route naar beneden neemt als ons wandelpad.
We willen ondertussen graag naar Ponta Delgada op het eiland Sao Miguel maar omdat de ARC daar een stop heeft is de haven gesloten voor ander passanten. John en Anneke komen ons opzoeken in Ponta Delgada dus we willen toch erg graag die kant op. Op 13 juni landen John en Anneke op Sao Miguel en op 14 juni mogen wij de haven in. Na een nachtelijk tochtje komen we ’s morgens aan en staan John en Anneke ons al op te wachten op de kade.
John heeft voor de hele week een auto gehuurd en met z’n vieren verkennen we al toerend en wandelend het eiland. Wederom een prachtig eiland met nog actieve warmte bronnen door het vulkanisme maar ook ver uit het meest toeristische eiland van de Azoren. We hebben een zeer gezellige week samen.
Als John en Anneke na 1,5 dag vertraging weer in het vliegtuig zitten maken wij de boot klaar voor de oversteek naar Marokko, onze laatste halte voor de middellandse zee. Met 950 mijl naar Rabat nog best wel een aardig stukje varen. Het wordt ook een pittige tocht.
De windrichting is met noordelijke wind de hele weg gunstig maar met golven van 2 tot 2,5 meter van de zijkant is het erg onrustig varen. Het is constant een kakofonie aan geluid en de boot wordt alle kanten op gesmeten.
Het gaat wel snel en na 7 dagen varen komen we aan het einde van de dag op precies het goede moment bij Rabat aan om de drempel van de rivier over te kunnen. Een aantal jaren geleden was er bij het binnenvaren nog begeleiding van een havenbootje maar daar betaal je inmiddels 50 euro voor dus we gaan op eigen houtje naar binnen. Zowel op het water als op de kant krioelt het van de mensen die genieten van de avond. Wij komen ongeschonden bij de jachthaven aan en liggen na 2 uren inklaren moe maar voldaan in de box.
Door zijn zo’n andere cultuur is Marokko een geweldige belevenis. We besteden een aantal dagen aan het verkennen van Rabat en omgeving en brengen een bezoek aan Casablanca.
We zouden graag een meerdaagse trip het binnenland in maken maar krijgen dat vanuit Rabat niet geregeld. Daar komt dan ook nog bij dat de temperatuur in het binnenland op dat moment 45 graden of meer is. We waren wel weer opzoek naar de zomer maar dat is nou ook wel weer wat te veel van het goede.
We besluiten om dan maar te beginnen aan onze laatste stap naar de Middellandse zee.
Een stap in twee spannende delen. Het eerste deel gaat langs de kust naar de Marokkaanse stad Tanger aan het begin van de straat van Gibraltar. Spannend omdat het een grotendeels nachtelijk tocht is door visserij gebied en richting orka gebied. Na 2 dagen Tanger gaan we dan daadwerkelijk de straat van Gibraltar door naar Ceuta, een Spaanse enclave in noord Marokko. Dit is welles waar een kort dagtochtje maar wel dwars door het orka gebied heen.
Nog niet gehoord van het probleem met de Iberische orka’s? Zij hebben het gemunt op roeren van voornamelijk zeilboten met alle gevolgen van dien. Google maar even op internet. Pingers en vuurwerk liggen klaar voor het geval we een interactie met de orka’s zouden hebben maar gelukkig komen we zonder problemen aan in Ceuta.
We zijn daadwerkelijk op de middellandse zee, er is een nieuw hoofdstuk begonnen.
Reactie plaatsen
Reacties
Het is zondagmorgen 8.00 uur als ik jullie bericht lees. Ik zit met een kop koffie en kijk uit over het weiland naar het dorpje Saaksum en geniet weer van jullie verslag. Hartelijke groet
Peter
We blijven genieten van jullie prachtige verhalen, zowel in het blog als op Polarsteps. Indrukwekkend. Veel genoegen in het Middellandse Zeegebied. We zijn vooral benieuwd naar de verhalen rondom de Griekse wateren, onze favoriete vakantiebestemming. Veel succes!
Mooi verhaal weer. Net van nog jullie vorige verslag gelezen. Gelukkig nu weer meer ontspanning. Nou ja behalve die Orca’s dan. Marokko is een mooi land. Wel met aardig wat tourist traps. Veel plezier op de Middelandse zee.
Gr,
Gerard
We kijken met veel plezier terug op onze reis naar San Michael en de ontmoeting met jullie aldaar.
De wandelingen in de prachtige natuur, de gezellige avonden in de restaurants en aan boord van de Geisha zijn mooie herinneringen.
Veel plezier op de middellandse zee dat klink lekker dichtbij en wellicht tot de volgende ontmoeting.
Groetjes Anneke en John
Mooi verslag weer.
Ik heb de orka’s van ons lijstje geschrapt😉😘
De Iberische Orka's blijven een plaag. Een artikel afgelopen week in de krant melde dat er een zeilboot door onophoudelijke aanvallen van Orka's tot zinken was gebracht en de bemanning in de bijboot en door hulpverleners in veiligheid waren gebracht. Dus blijf waakzaam voor deze Orka's.
jullie blijven mooie herinneringen stapelen, leuk hoor!! wat fijn dat de orca's het niet op jullie hadden gemund .... geniet van deze nieuwe fase!
Dat is weer een hele belevenis, fijn dat jullie een veilige reis hadden naar de Middellandse Zee.
Die foto van dat strand in Marokko...geweldig. Wij zitten weer op Terschelling, daar is nog ruimte op het brede stille strand. We zullen er eentje drinken op jullie volgende avontuur.
Mooie foto's van de Azoten. Schitterende natuur daar. De straat van Gibralta invaren was nog wel even spannend vanwege de orka's, maar jullie moed is beloond. Gerco en Annemieknog veel zeilgenoegen in het Middellandse zeegebied. Nederland komt zo langzaam aan dicjterbij, Groet, Jeroen en Angela.
Hoi! Inderdaad onlangs een verhaal over een zeilboot die gered moest worden door een orca aanval gelezen, moest meteen aan jullie denken. Veel plezier op de Middellandse Zee.